ΠΡΟΣ: Πρόεδρο
και ΔΣ Ελεγκτικού Συμβουλίου της Ελλάδος
Αναφορά
Να εξεταστεί αν η πώληση του ακινήτου του ΕΟΜΜΕΧ αντίκειται στο δημόσιο συμφέρον.
Στην καρδιά της Κοινότητας του Ταύρου, γωνία οδού Θράκης 28 και Κορυζή, βρίσκεται το ακίνητο που ονομάζεται πρώην αποθήκες ΕΟΜΜΕΧ, ονομασία που πήρε από την τελευταία χρήση του. Το ακίνητο /οικόπεδο είναι έκτασης 3.292 τ.μ., καλυμμένο με δόμηση 1500 τ.μ. και είναι ιδιοκτησίας της Εταιρείας Ακινήτων Δημοσίου (ΕΤΑΔ) Α.Ε.
Από το 2013 το ΤΑΙΠΕΔ το έβγαλε σε διεθνή διαγωνισμό προς πώληση.
Το κτίριο αποτελεί ένα τοπόσημο, καθώς από τη δεκαετία του 1920 διετέλεσε σημαντικό ρόλο στην παραγωγική αναδιάρθρωση και οργάνωση της ευρύτερης περιοχής, εφόσον σχετίζεται με τις παραγωγικές δραστηριότητες που αναπτύχθηκαν. Πιο συγκεκριμένα, ο χώρος φιλοξένησε τους πρόσφυγες από την Μικρά Ασία 100 χρόνια πριν, την Αλληλεγγύη στον Β’ Παγκόσμιο πόλεμο, την Σιβιτανίδειο σχολή και πρόσφατα τις αποθήκες του ΕΟΜΜΕΧ. Για αυτή την ιστορική πορεία του, έχει χαρακτηριστεί ένα μέρος του κτιρίου 837τμ Ιστορικό, με απόφαση του Κεντρικού Συμβουλίου Νεότερων Μνημείων, μετά από αίτημα του Δήμου Μοσχάτου – Ταύρου, που με ομόφωνη απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου, διεκδικεί τον χώρο για κοινωφελείς και αναπτυξιακούς σκοπούς.
Προφανώς, η αξία του ακινήτου αυτού δεν συνίσταται στην υπεραξία μέσω του Real Estate. Είναι ένα ακίνητο που βρίσκεται στρυμωγμένο μέσα σε πυκνοδομημένη περιοχή κατοικίας, σε στενούς δρόμους, που δεν προσφέρονται για εμπορική εκμετάλλευση, μεγάλης έντασης. Σε μια περιοχή που η ζήτηση κατοικίας από νέες οικογένειες είναι περιορισμένη, το να προστεθούν μια – δυο ακόμα πολυκατοικίες 10.000 τ.μ., δεν είναι αναπτυξιακή προοπτική. Οι χρήσεις εστίασης που προτείνει το ΤΑΙΠΕΔ, στην προκήρυξη για το διατηρητέο κτίριο είναι προσβολή στην ιστορία του.
Μέχρι το τέλος της δεκαετίας 1960 στο κτίριο αυτό στεγάζονταν οι υπηρεσίες συσσιτίου για τους πρόσφυγες, που έμεναν στην παράγκες.
Από την άλλη, βρίσκεται στη μέση περίπου της ευρύτερης περιοχής της ιστορικής οδού Πειραιώς, που είχε σημαντική παρουσία στην παραγωγική οργάνωση της ευρύτερης περιοχής της Αθήνας και του Πειραιά από τον προηγούμενο αιώνα και κυρίως μετά την έλευση των προσφύγων του 1922 από την Μικρά Ασία. Μέχρι τα τέλη του προηγούμενου αιώνα, τέλη δεκαετίας 1990 και της αποβιομηχάνισης, που άφησε παρακαταθήκη στην περιοχή σημαντική σχολάζουσα ακίνητη περιουσία και την ανάγκη να βρεθεί σχέδιο αξιοποίησης της, στο πλαίσιο της παραγωγικής ανασυγκρότησης.
Η ιστορία του ακινήτου
Το ακίνητο χτίστηκε στο μέσο του καταυλισμού με τους προσφυγικούς οικίσκους του Ταύρου, “τις παράγκες”, και στέγαζε υπηρεσίες που ασχολούνταν με τους πρόσφυγες μέχρι και το τέλος της δεκαετίας του 1960, που και οι τελευταίες “παράγκες” άδειασαν και οι κάτοικοί τους μεταφέρθηκαν στις προσφυγικές πολυκατοικίες. Η συγκεκριμένη περιοχή του Ταύρου πριν την έλευση των προσφύγων ήταν ουσιαστικά ακατοίκητη, παλιό “βακούφι”, δηλαδή δημόσια ιδιοκτησία. Ο Ταύρος είναι ουσιαστικά, λόγω καταγωγής των κατοίκων, προσφυγούπολη.
Κατά τη διάρκεια της Κατοχής, σε αυτό το κτήριο η Εθνική Αλληλεγγύη (1941-1947), η Μητέρα του Αγώνα είχε στεγάσει τα κοινωνικά συσσίτια. Η Εθνική Αλληλεγγύη ήταν η οργάνωση στήριξης του πληθυσμού στην κατεχόμενη Ελλάδα κατά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο και ιδρυτικό μέλος του ΕΑΜ.
Η Εθνική Αλληλεγγύη έφτασε τα 3 εκατομμύρια μέλη, με πλειοψηφία τις γυναίκες. Η συντριπτική πλειονότητα των γυναικών από τους προσφυγικούς οικισμούς του Ταύρου προσέφεραν εθελοντικά τις υπηρεσίες τους στα συσσίτια του κινήματος της Εθνικής Αλληλεγγύης. Στην Εθνική Αλληλεγγύη ανήκαν τόσοι πολλοί Ταυριώτες, που θα μπορούσε να πει κανείς ότι σχεδόν δεν υπήρχε οικογένεια του Ταύρου που κάποιο μέλος της να μην προσέφερε εθελοντικά σ’ αυτήν. “Από τις γυναίκες διακρίθηκαν για το έργο τους οι Κασσάνδρα Μαζοκόπου, Καίτη Μαΐλη, Γαρυφαλιά Σκευοφύλακα και από τους άνδρες οι γιατροί Χονδρογιάννης, Σαφός και Βαφειάδης, που περιέθαλψαν πολλούς τραυματίες και αρρώστους” εξιστορεί παλιός κάτοικος της περιοχής.
Στο κτίριο αυτό οι κατακτητές ναζί συγκέντρωσαν τους κατοίκους της συνοικίας της Αγίας Σοφίας του Ταύρου στο μπλόκο του Αυγούστου του 1944 και οδήγησαν σε εκτέλεση έντεκα πατριώτες αγωνιστές Ρομά την καταγωγή.
Από το 1977, στο κτήριο στεγάστηκαν υπηρεσίες του Ελληνικού Οργανισμού Μικρών – Μεσαίων Επιχειρήσεων και Χειροτεχνίας (ΕΟΜΜΕΧ) και συγκεκριμένα αποθήκες και πρατήριο πωλήσεων, κυρίως ταπήτων. Η ίδρυση βιοτεχνιών και οικοτεχνιών ταπητουργίας ήταν μια προσπάθεια της Πολιτείας για ένταξη των προσφύγων στο παραγωγικό υπόδειγμα της χώρας μέσω μιας τέχνης, της ταπητουργίας, που παραδοσιακά εξασκούσαν στην Ανατολή. Είχε επίσης αποτελέσει σημαντικό εκπαιδευτικό κέντρο, αφού έχει στεγάσει τη Σιβιτανίδειο – Δημόσια Σχολή Τεχνών και Επαγγελμάτων και μέχρι σήμερα βρίσκεται πλησίον των σχολικών μονάδων του 1ου και 2ου Γυμνασίου Ταύρου.
Έκτοτε, και περίπου τις δύο τελευταίες δεκαετίες, που η δραστηριότητα αυτή του ΕΟΜΜΕΧ συρρικνώθηκε, ώσπου σταμάτησε, το κτίριο παραμένει κλειστό.
Ο πολεοδομικός σχεδιασμός.
Στο Γενικό Πολεοδομικό Σχέδιο του Ταύρου η περιοχή, που βρίσκεται το ακίνητο ΕΟΜΜΕΧ, έχει χαρακτηριστεί από το ΓΠΣ ως Πολεοδομικό Κέντρο.
Το κέντρο κάθε πόλης έχει μεγάλη συμβολική σημασία. Στο συλλογικό μας φαντασιακό ανήκει σε όσους κι όσες διαμένουν, εργάζονται και επισκέπτονται την πόλη.
Κέντρο πόλης χωρίς δημόσιο χώρο δεν είναι κέντρο πόλης.
Ο δημόσιος χώρος είναι ο χώρος που χρειάζονται περισσότερο οι πιο αδύναμοι και αδύναμες στην κοινωνία μας.
“Σε όλες τις μελέτες ανάπτυξης των πόλεων πρέπει να καθορίζονται ως βασικοί στόχοι ο προσδιορισμός των ιστορικών κέντρων και η ανάλογη θεσμική κατοχύρωση τους με όρους και περιορισμούς δόμησης και χρήσεις κατάλληλους, ώστε να διευκολύνουν την προστασία και ήπια ανάπτυξη τους.” (Τεχνικά Χρονικά τόμος 3/2010 εκδ. ΤΕΕ Κ. Παρθενόπουλος και Σ. Παρθενοπούλου.)
Στην συγκεκριμένη περιοχή, που χαρακτηρίστηκε Πολεοδομικό Κέντρο από το ΓΠΣ Ταύρου πέρα από το σχολικό συγκρότημα ο μόνος δημόσιας ιδιοκτησίας χώρος είναι το ακίνητο ΕΟΜΜΕΧ. Η πώληση του σε ιδιωτική εταιρεία και η κατασκευή κατοικιών και καταστημάτων συνολικής επιφάνειας δόμησης 10.000τμ ανατρέπει τον πολεοδομικό σχεδιασμό.
Το Δημόσιο Οικονομικό Συμφέρον.
Το ακίνητο ΕΟΜΜΕΧ (οικόπεδο 3.292τμ με συνολική δόμηση 1500τμ) σύμφωνα με την ανακοίνωση του ΤΑΙΠΕΔ πρόκειται να πωληθεί στην τιμή των 2.400.000 ευρώ. Τιμή που υπολείπεται κατά πολύ της αντικειμενικής του αξίας, σύμφωνα με τις τιμές ζώνης της περιοχής.
Τι πρέπει να γίνει.
Το ΤΑΙΠΕΔ σύμφωνα με το καταστατικό του είναι εταιρεία αξιοποίησης της δημόσιας περιουσίας με σκοπό την απομείωση του δημόσιου χρέους. Η συγκέντρωση από την συγκεκριμένη πώληση μόλις του ποσού των 2.400.000 ευρώ αποτελεί πολύ μικρή, έως ασήμαντη, ελάφρυνση στο δημόσιο χρέος.
Αντίθετα θα επιφέρει πολλαπλά οφέλη στην ανάπτυξη και μέσω αυτής, στην απομείωση του δημοσίου χρέους αν:
Το ακίνητο παραμείνει υπό δημόσιο έλεγχο, για να αξιοποιηθεί στο πλαίσιο της παραγωγικής
ανασυγκρότησης της περιοχής της οδού Πειραιώς. Υπάρχουν προτάσεις και αποτελεσματικά σχέδια για μία τέτοια αξιοποίηση.
Να αποτελέσει ένα ενιαίο κοινωφελές δημόσιο ενεργό τετράγωνο, στο κέντρο του Ταύρου, μαζί με τις όμορες δημόσιες χρήσεις.
Η ιστορία του κτιρίου και η ιστορική μνήμη της περιοχής μας, κατευθύνει στις επιλογές.
Μοσχάτο – Ταύρος 31-5-2022
Για την
“Πολίτες σε Δράση για την Ανατροπή”
Ριζοσπαστική Δημοτική Κίνηση Μοσχάτου – Ταύρου
Μπάμπης Μπιλίνης
δημοτικός σύμβουλος, επικεφαλής
Ιάσονας Λουράντος
δημοτικός σύμβουλος
Γεράσιμος Πεφάνης
δημοτικός σύμβουλος
