“O κος Ευθυμίου, δεν έχει απαντήσεις..
Για να το εκφράσουμε μάλιστα πολιτικά ορθότερα, ο δήμαρχος Μοσχάτου-Ταύρου δεν επιθυμεί να δίνει απαντήσεις-λύσεις.
Διανύουμε, αποδεδειγμένα πια, την εποχή της τοπικής αυτοδιοίκησης σε Μοσχάτο & Ταύρο, όπου μία αυταρχική διοίκηση έχει ξεπεράσει σε δύναμη τη φωνή των δημοτών.
Αυτό είναι κάτι στενάχωρο, κάτι που προβληματίζει, κάτι που φαίνεται πολύ έντονα.
Ο κόσμος “μαζεμένος” λόγω των μεγάλων οικονομικών προβλημάτων, δείχνει αδιάφορος και αυτό είναι ίσως κάτι δικαιολογημένο.
Όμως, οι δημότες του Ταύρου & του Μοσχάτου, αξίζουν κάτι παραπάνω από αυτό το θέατρο του παραλόγου, που λαμβάνει χώρα τα τελευταία χρόνια.
Παρακολουθώ για παράδειγμα τι συμβαίνει με το ζήτημα του ΕΟΜΜΕΧ στον Ταύρο.
Ευχολόγια, λογύδρια και συγκεντρώσεις την τελευταία στιγμή, την ώρα που το ΤΑΙΠΕΔ έχει ήδη στην ουσία αποφασίσει..
Και όλα αυτά γιατί;
Για να μπορέσει ο κος Ευθυμίου να διασκεδάσει τις εντυπώσεις και να κρύψει κάτω από το χαλί, τα όσα ευτράπελα συμβαίνουν ειδικότερα στον Ταύρο.
Για να μπορέσει ο ίδιος αλλά και οι υφιστάμενοι του, να δείξουν ότι τάχα μου κάτι κάνουν.
Οι αγωνίες και οι ελπίδες των δημοτών, που αναζητούν λύσεις με επίκεντρο τους ίδιους και την ευημερία τους, δεν ακούγονται από τους διοικούντες.
Μια γερασμένη Διοίκηση, που θεωρεί τον εαυτό της ως τον απόλυτο ηγεμόνα, λόγω του ποσοστού που έλαβε στις τελευταίες εκλογές.
Μια διοίκηση βέβαια, όπου ήδη έχουν αρχίσει οι κουβέντες για τη μετά Ευθυμίου εποχή και όπου σύμφωνα με αυτά που ακούμε, κάποιοι ενδιαφέρονται περισσότερο για αυτό, παρά για τον κόσμο.
Εμαθα να πορεύομαι στηριζόμενος στις δυνάμεις μου και στον καθημερινό αγώνα στον ιδιωτικό τομέα.
Αδυνατώ να πιστέψω, ότι υπάρχουν άνθρωποι που στόχος τους, δεν είναι να εκλεγούν για να προσφέρουν αλλά για να καταλάβουν την όποια έμμισθη θέση.
Απογοητεύομαι εάν διαπιστώσω ότι αυτό συμβαίνει, σε γενικότερο πλαίσιο, αυτό το σχόλιο.
Τα όποια πολιτικά αδιέξοδα τα δημιουργούν αυτοί, οι οποίοι βασίζονται στο αφήγημα μιας πολιτικής κατάστασης η οποία τους ανέδειξε πριν δεκαετίες, και συνεχίζουν αυτή τη γραμμή για να μη χάσουν τα πολιτικά τους κεκτημένα, με “οπαδική” μανία μπορώ να πω!
Μια βόλτα στον Ταύρο είναι ο αδιάψευστος μάρτυρας.
Βρωμιά, ανοργανωσιά, αδιαφορία, κανένα μα κανένα κύτταρο δημιουργίας, καμία θέληση από τους Διοικούντες να προλάβουν τις εξελίξεις.
Τα ίδια και στο Μοσχάτο.
Την ώρα που η παραλία, εάν όλα πάνε καλά και δεν παραμείνουμε στα βουνά από τα μπάζα και την άμμο, θα δημιουργήσει νέες ανάγκες αλλά και προυποθέσεις να ανέβουμε επιπεδο.
Τελειώνοντας..
Ο κος Ευθυμίου, προτιμάει να ξοδεύει το μεγαλύτερος μέρος της θητείας του καθισμένος σε “περισυλλογή” από το να δημιουργεί, μην αντέχοντας να αντιμετωπίσει την πικρή αλήθεια.
Μια πικρή αλήθεια, που αφορά όχι απλά την αδυναμία του ίδιου να δινει απαντήσεις-λύσεις αλλά και την έκδηλη αγωνία των υφισταμένων του, για το ποιος/ποια θα πάρει τη θέση του..
Σταμάτης Καζαντζής“